Wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Zawichost. Były wsią klasztoru klarysek krakowskich w województwie sandomierskim w ostatniej ćwierci XVI wieku. Piotrowice są punktem początkowym czerwonego szlaku turystycznego prowadzącego do Gołoszyc.
Piotrowice w dokumencie z 1257 r. – Potrovnici, 1262 r.– Potrovici oraz Potrovicze – 1373 r., wieś nad rzeką Wisłą w powiecie opatowskim, gminie Czyżów Szlachecki, parafii Trójca.
W 1885 wieś posiadała 47 domów 320 mieszkańców 561 mórg ziemi włościańskiej, w okolicy pokłady kamienia wapiennego. Pierwotnie była to wieś książęca, którą Bolesław Wstydliwy nadał klasztorowi klarysek w Sandomierzu przy jego fundacji. W 1373 r. Królowa regentka Elżbieta pozwoliła klasztorowi, przeniesionemu do Krakowa, przenieść wsie klasztorne a w ich liczbie i Piotrowice na prawo magdeburskie. Według registru poborowego powiatu sandomierskiego z r. 1578 wieś Piotrowice w parafii św. Trójcy, należąca do klasztoru św. Andrzeja w Krakowie, miała 16 osad, 8 łanów, 6 zagrodników bez roli, 3 komorników i 9 biednych.
Według spisu powszechnego z roku 1921 miejscowość Piotrowice posiadała 96 domów i 469 mieszkańców.